trwa walka

-"Haniu, zamknij tę lodówkę"

-"Nie zamknę, bo nie chcę!" 

I jak tu dyskutować z takimi argumentami?
Trwa bój w naszym domu. Bój o autorytet.

Ciężka to walka, szczególnie dla rodziców, szczególnie dla matki, która z Opornym Materiałem Wychowawczym spędza najwięcej czasu.

Taktyki przyjmujemy różne, od dobroci, przez ignorancję, przypisywanie kar, zabranianie przyjemności do ostrzejszego, stanowczego głosu - nic. 

Grochem o ścianę. 

Mimo, że konsekwentnie, choć często żałujemy, że akurat odebranie jej takiej, a nie innej przyjemności przyszło nam do głowy, kary egzekwujemy. 

Nie byłoby to nic strasznego, gdyby o powyższą lodówkę się rozchodziło, ale problem w tym, że zadziorny ów i przekorny charakter mojej córki wystawia na próbę jej i innych bezpieczeństwo. 

A ona będzie skakać po łóżku, "bo tak chcę!", będzie zaczepiała brata, bo tak jej się podoba.

I jak tu wychować takie dziecię? No jak?

I już wiem, już inaczej patrzę na tych rodziców, o których kiedyś myślałam, że nie potrafią swego dziecka wychować, a przecież to "takie proste"... Czasem pomysłów brak i tylko zerkać w górę, do nieba chyba pozostaje.

Obecna lista rzeczy "na nie", jest ogromnie długa ... męcząco długa...

Taktyka przyjęta przeze mnie obecnie: wydłubywać ile się da pozytywnych, pięknych, radosnych chwil z czasu spędzanego razem, zapominać tak szybko jak się da to co złe i podkreślać najmniejsze okruchy pozytywnych zachowan. Wbrew pozorom i przekorności, potrafi być naprawdę pomocna i słodka!