wieczorne klimaty, czyli bój się babo - babola :)

Hania nie mogła zasnąć (nie dla niej już drzemka w ciągu dnia). Była u niej wizytująca u nas ciocia Daria, był tata, przyszła kolej na mamę. 

Zażyczyła sobie piosenkę - zaśpiewałam.

Zażyczyła sobie bajkę - opowiedziałam.

Zażyczyła sobie piosenkę 2,3,4,5... - check.

W końcu położyłam się (na chwilę) z nią do łóżka i udawałam, że śpię.

Najpierw pilnowała, czy na pewno mam zamknięte oczy, a w szczeliny pomiędzy powiekami wpychała mi palec.

Za oknem słychać warkot: "Co to?"

odpowiadam: "Motor"

"Widać tutaj?" (wskazuje na okno)

"Nie, nie widać."

"Bój się mamo, to tylko hałas" - odpowiada Hania, kiwając przecząco głową, co zastępuje u niej słowo "Nie".

Za chwilę dłubie w nosie i stwierdza: "babolka mam"

"Aha, masz babolka?" - zagajam niemądrze.

"Tak, mama - wyjmiesz?" - Mała podejmuje dalszą konwersację i ciągnie MÓJ palec do swojego nosa.

nie będę zdradzała szczegółów, ale wykonałam pewne (bezowocne) operacje, zapytałam, czy już jest ok i dostałam odpowiedź pozytywną.

Krótko cieszyłam się zakończonym tematem, gdyż po chwili Hania zaczęła pchać palce w moje otwory i mówi mi: "Babolka masz mamo".

:) Mam troskliwą córkę - nie ma co :)